Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego (kod ICD-10. N41. 1) to proces zapalny obserwowany przez ponad trzy miesiące w tkankach gruczołu krokowego. Jego osobliwością jest to, że w prawie 70% wszystkich przypadków przebiega bez żadnych objawów. I tylko 15% pacjentów skarży się na objawy choroby. Wszyscy inni mężczyźni mają objawy, które tylko częściowo wskazują na rozwój zapalenia gruczołu krokowego i często mogą być związane z innymi chorobami. Dlatego tak ważne jest, aby w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów skonsultować się z lekarzem, który po badaniu podpowie, jak leczyć przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego.
Cecha choroby
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego można zdiagnozować nie tylko u osób starszych. Osoby młode i w średnim wieku są również podatne na tę chorobę. Zagrożeni są ci, którzy prowadzą siedzący tryb życia, przestrzegają abstynencji seksualnej lub ćwiczą w okolicy krocza. Oznacza to, że prawdopodobieństwo przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego u kierowców i sportowców jest znacznie wyższe niż u wszystkich innych.
Wśród wszystkich chorób męskiego układu rozrodczego pierwsze miejsce pod względem rozpowszechnienia zajmuje przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, a następnie nowotwór i łagodny przerost gruczołu krokowego BPH (gruczolak prostaty). Około co trzeci mężczyzna boryka się z zapaleniem prostaty, a co piąty cierpi na przewlekłą postać choroby.
W większości przypadków przyczyną przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego są przeniesione choroby układu moczowo-płciowego spowodowane infekcjami. Nieco rzadziej jest to spowodowane procesami zapalnymi związanymi ze zmianą tła hormonalnego mężczyzny.
Klasyfikacja
Podobnie jak w przypadku innych chorób zapalnych, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego może mieć ostre i przewlekłe stadia. Jego klasyfikacja opiera się na następujących cechach:
- Obecność leukocytów w moczu.
- Obecność bakterii chorobotwórczych w moczu, ejakulacie lub wydzielinie gruczołów.
Na podstawie klasyfikacji wyróżnia się następujące rodzaje chorób:
- Bezobjawowe zapalne zapalenie gruczołu krokowego charakteryzuje się brakiem objawów przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Ujawnia się przypadkowo, gdy pacjent zwraca się do lekarza z jakąkolwiek inną chorobą.
- Ostre zapalenie gruczołu krokowego o charakterze bakteryjnym. Pacjent ma ostre zapalenie tkanki prostaty, w moczu obecne są bakterie chorobotwórcze, które prowadzą do wzrostu temperatury i rozwoju zatrucia organizmu.
- Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. Lekarz zauważa typowe objawy przewlekłego stanu zapalnego. A w analizie moczu i wydzielin ujawnia się wysoka zawartość leukocytów i bakterii.
- Zespół przewlekłego bólu miednicy. Taka bolesność jest uważana za główny objaw, ponieważ bakterie nie są wykrywane. Aby zdiagnozować przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, zespół musi być obserwowany u mężczyzny przez co najmniej 3 miesiące.
Przyczyny choroby
Główną przyczyną przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego jest przenikanie patogenów do gruczołu krokowego (enterokoki, colibacillus lub Pseudomonas aeruginosa itp. ). Bakterie mogą przedostać się do prostaty na trzy sposoby:
- Przez cewkę moczową.
- Przez krew.
- Przez limfę.
Według statystyk 90% przypadków przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego jest konsekwencją rozwoju ostrego zapalenia gruczołu krokowego lub powikłania zapalenia cewki moczowej.
Oprócz bakterii dostających się do prostaty, przyczyny przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego mogą być następujące:
- Infekcje seksualne (STI): opryszczka, rzęsistki, gonokoki, chlamydia itp.
- Procesy stagnacyjne w okolicy miednicy, które mogą wywołać stan zapalny prostaty.
- Zmniejszona odporność. Może to prowadzić do: niedoboru witamin, braku równowagi hormonalnej, hipotermii, reakcji alergicznych, znacznego stresu fizycznego i emocjonalnego, nieleczonych infekcji itp.
- Siedzący tryb życia.
- Świetna waga.
- Nieregularne życie seksualne lub zaburzenia intymne.
- Uraz krocza.
- Noszenie obcisłej bielizny.
- Złe odżywianie (przewaga pikantnych potraw w diecie).
- Ograniczenie oddawania moczu.
- Zaburzenia stolca.
Wszystko to może prowadzić do zaburzeń krążenia w okolicy miednicy, przyczyniać się do przekrwienia i rozwoju procesu zapalnego.Konsekwencją braku terapii są niepłodność i impotencja.
Objawy choroby
Objawy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego mogą być bardzo różne. Najczęściej pacjent skarży się na:
- Zmniejszona wydajność.
- Zmęczenie.
- Zwiększona drażliwość.
- Niepokój.
- Zaburzenia snu.
- Letarg.
- Utrata apetytu.
- Nadmierne pocenie.
Objawy lokalne obejmują:
- Zaburzenia oddawania moczu. Pacjent odczuwa częstą potrzebę, bolesność na początku i końcu oddawania moczu.
- Bolący ból, który może promieniować do pachwiny, kości krzyżowej, moszny, kości łonowej lub odbytnicy.
- Ból podczas seksu.
- Rozładuj z napięciem mięśni miednicy.
W przeciwieństwie do fazy ostrej, w chorobie przewlekłej dysfunkcje seksualne są często zaburzone. Wynika to z faktu, że procesy zapalne są również stagnacją, wpływają na zakończenia nerwowe, które zapewniają przekazywanie impulsów do mózgu. W efekcie możliwe są zaburzenia erekcji, które osłabiają lub dochodzi do wytrysku (przedwczesny wytrysk), przytłumionych doznań podczas orgazmu (wymazany orgazm). Takie objawy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn prowadzą do lęku przed intymnością, drażliwości, aw rezultacie rozwija się nerwica seksualna.
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego może być trudne do leczenia. Jak długo trzeba przyjmować lek, zależy od stopnia patologii i czasu trwania choroby. Jednocześnie należy pamiętać, że jeśli objawy choroby ustąpiły, nie oznacza to ostatecznego wyleczenia. Poważne konsekwencje przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego obejmują bliznowacenie gruczołu. Ten proces może przejść do cewki moczowej.
Diagnoza choroby
Kontaktując się z lekarzem, zapyta on pacjenta o dostępne objawy. Szczególną uwagę zwraca się na częstotliwość i charakter bólu, zaburzenia układu moczowego, dysfunkcje seksualne. Ale ze względu na fakt, że przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego może przebiegać bez żadnych objawów, konieczne jest przeprowadzenie pewnych badań:
- Kliniczna i bakteryjna analiza moczu, która określa liczbę leukocytów i obecność drobnoustrojów chorobotwórczych.
- Analiza wydzielin, które mogą zawierać bakterie.
- Skrobanie z błony śluzowej, w którym określa się liczbę leukocytów, obecność makrofagów i ciał amyloidowych.
- Ultrasonografia przezcewkowa umożliwia identyfikację echa przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego i określenie stanu prostaty.
Diagnoza wysokiej jakości jest istotną częścią prawidłowego leczenia, ponieważ umożliwia odróżnienie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego od innych patologii o podobnych objawach.
Leczenie
Ta choroba powinna mieć zintegrowane podejście do terapii. W takim przypadku pacjent musi dostroić się do długotrwałego leczenia. Schemat leczenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego będzie indywidualny dla każdego pacjenta. Zazwyczaj pacjent nie wymaga hospitalizacji i może być leczony w domu. Zupełnie inną sprawą jest, gdy leczona jest ostra faza choroby lub jej zaostrzenie na tle przewlekłego zapalenia prostaty. W warunkach szpitalnych stosuje się antybiotykoterapię i przeprowadza się detoksykację. Jeśli to konieczne, potrzebna jest operacja.
Terapia lekowa
Do kompleksowego leczenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn przepisywane są leki, których działanie ma na celu wyeliminowanie infekcji, normalizację krążenia krwi i poziomu hormonów. Aby to zrobić, użyj:
- Antybiotyki
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne.
- Antycholinergiczne.
- Immunomodulatory.
- Angioprotektory.
- Leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Przed umówieniem się na wizytę lekarz przeprowadzi analizę w celu określenia patogenu. Jeśli choroba nie ma pochodzenia bakteryjnego, przebieg antybiotykoterapii będzie krótki. W przypadku, gdy nie jest możliwe określenie rodzaju patologicznej mikroflory metodami laboratoryjnymi, stosuje się analizę histologiczną tkanki prostaty.
W przypadku nawrotu choroby w celu zapobiegania przepisuje się antybiotykoterapię. W tym celu stosuje się lek, który był już stosowany podczas leczenia, ale w mniejszej dawce.
Wiedząc, czym jest przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego i co może powodować jego rozwój, specjalista zwróci uwagę na ciśnienie wewnątrz gruczołu krokowego i jego zdolność do skurczu. Jeśli ta funkcja jest zmniejszona, może wystąpić przekrwienie i zapalenie gruczołu krokowego w okolicy miednicy. Aby znormalizować ciśnienie wewnątrz cewki moczowej, przepisywane są alfa-blokery.
Możesz uniknąć bolesnych zastrzyków i przyjmowania tabletek, stosując do leczenia czopki.
W przypadku skarg na częste i bolesne oddawanie moczu niesteroidowe leki przeciwzapalne stosuje się w połączeniu z alfa-blokerami.
W przypadku, gdy antybiotyki są nieskuteczne, a objawy takie jak bolesność i dyzuria utrzymują się, leczenie dostosowuje się tak, aby miało na celu:
- Eliminacja bólu. W tym celu stosuje się trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.
- Normalizacja oddawania moczu. Leczenie jest przepisywane po analizie urynodynamicznej. Przy nadczynności zwieracza wskazane są leki przeciwhistaminowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i płukanie pęcherza roztworami antyseptycznymi. Jeśli takie leczenie jest nieskuteczne, stosuje się neuromodulację i fizjoterapię.
Metody nielekowe
Aby leczenie pigułkami było skuteczniejsze, lekarz może zalecić fizjoterapię (elektroforeza, fonoforeza, laseroterapia, leczenie borowiną) oraz hipertermię transrektalną, którą przeprowadza się z uwzględnieniem istniejących zmian w tkance prostaty i chorób współistniejących. Po wystawieniu na działanie temperatury 40 stopni aktywuje się odporność komórkowa. Pod wpływem temperatury 45 stopni zakończenia nerwowe zostają stłumione, co pomaga powstrzymać ból. Zastosowanie laseroterapii ma działanie biostymulujące.
W przypadku braku przeciwwskazań pacjentka wykonuje masaż gruczołu krokowego. Często pacjentom przepisuje się psychoterapię i specjalne ćwiczenia, które mogą wzmocnić mięśnie krocza.
Leczenie środkami ludowymi
Wraz ze stosowaniem leków objawy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego są leczone metodami ludowymi. Zabieg ten poprawia odporność i zmniejsza ból. W tym celu oprócz fitopreparatów stosuje się napary i wywary z ziół, kąpieli itp.
Przebieg leczenia fitopreparatami trwa co najmniej 1 miesiąc i powinien być przepisany przez lekarza, ponieważ niektóre z nich mogą mieć przeciwwskazania do stosowania. Leczenie metodami alternatywnymi obejmuje:
- Pij dużo płynów (herbata z lipą, dziką różą, malinami).
- Codziennie przed posiłkami należy wypić 1 szklankę świeżo wyciśniętego soku z marchwi, gruszek, ogórków.
- Jeśli pacjent dręczy ból, stosuje się kąpiele iglaste o temperaturze 37 stopni. Czas trwania zabiegu to 20 minut.
- Jeśli pacjent nie jest uczulony na miód, zaleca się spożywanie do 100 gramów produktu dziennie.
- W domu możesz zrobić własne czopki na bazie propolisu lub miodu. Musisz je zainstalować w ciągu 1 miesiąca. Aby przygotować świece z propolisem, weź mieszankę gliceryny, żelatyny i wody w proporcjach 5: 1: 2. Dodaj tam propolis i rozprowadź mieszaninę na pergaminie. Umieść wszystko w lodówce, gdzie czopki są całkowicie zestalone.
- Przed pójściem spać zaleca się wykonanie lewatywy z piołunu. Aby to zrobić, 1 łyżeczkę suchej rośliny parzy się w 1 litrze wrzącej wody.
Za skuteczne uważa się również leczenie pestkami dyni, sokiem z aloesu, pietruszką, kasztanem i glistnikiem. Pietruszka działa przeciwzapalnie i może przywrócić sprawność seksualną. Zielarze polecają ten zabieg tą rośliną:
- Pij 1 łyżkę soku z pietruszki dziennie przed posiłkami.
- 4 łyżeczki nasion roślin wlewa się do 250 ml wrzącej wody i nalega na noc w termosie. Następnego dnia wypij napar z 1 łyżki stołowej co godzinę.
- 100 g zmiażdżonego korzenia rośliny wlewa się 1 litrem wody, rozpala na wolnym ogniu i gotuje przez 10 minut. Rosół pije się w ciągu dnia.
Pestki dyni są skutecznym lekarstwem. Około 30 z tych nasion zawiera dzienną dawkę cynku, który jest niezbędny dla zdrowia mężczyzn. W przypadku leczenia możesz zrobić takie lekarstwo. 500 g pestek dyni miele się w maszynce do mięsa i miesza z 200 gramami naturalnego miodu. Z powstałej masy powstają kulki wielkości orzecha włoskiego. Każdego dnia musisz zjeść 2 takie kulki.
Propolis pomaga wzmocnić obronę organizmu i łagodzić stany zapalne. Jego nalewkę można kupić w aptece. Do leczenia należy codziennie pić szklankę mleka z 1 łyżeczką tej nalewki.
Ponadto do leczenia stosuje się wywary z lukrecji, dziurawca, echinacei, które stosuje się również w przypadkach, gdy choroba przebiega bez wyraźnych objawów.
Interwencja chirurgiczna
Często przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego nie daje objawów, a pacjenci zwracają się o pomoc medyczną nawet wtedy, gdy nastąpiły poważne zmiany w gruczole krokowym, a leki na przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego są już bezsilne. Ponadto takie powikłania mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia pacjenta. Przykładem komplikacji jest stwardnienie prostaty.
Ze względu na to, że takie powikłania są często wykrywane u młodych mężczyzn, lekarze stosują chirurgię małoinwazyjną. Wskazaniami do jego stosowania są: stulejka, mimowolne oddawanie moczu lub odwrotnie jego zatrzymanie, ropień prostaty, znaczne powiększenie gruczołu, zablokowanie cewki moczowej lub krwawienie. Istnieją rodzaje operacji, które są wskazane w przewlekłym zapaleniu:
- Obrzezanie – stosowane, gdy pacjent ma stulejkę. Podczas operacji napletek jest wycinany.
- Prostatektomia to radykalna operacja polegająca na całkowitym usunięciu prostaty. Przeprowadza się go w przypadku podejrzenia obecności nowotworu złośliwego.
- Resekcja prostaty to częściowe usunięcie gruczołu, w przypadku jego zmian miażdżycowych.
- Eliminacja zrostów.
- Opróżnianie torbieli lub ropnia. Wyprodukowane metodą endoskopową. Do drenażu używana jest specjalna rurka z kamerą na końcu. Takie urządzenie jest wprowadzane do światła cewki moczowej i umożliwia kontrolę przebiegu operacji.
- W przypadku skarg na różne zaburzenia seksualne (naruszenie orgazmu, bolesny wytrysk itp. ) Pacjentowi wykonuje się nacięcie nasieniowodu.
Wynik operacji będzie zależał od terminowości diagnozy. W przypadku gruczolaka prostaty objawy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego mogą być niewyraźne. Obserwuje się to w 70% przypadków. 25% mężczyzn dowiaduje się o rozwoju przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego podczas badania na gruczolaka. I tylko 5% pacjentów - podczas rutynowego badania.
Warunkiem operacji jest brak efektu w przypadku zachowawczego leczenia choroby. Dlatego operacja jest konieczna, aby zapobiec powikłaniom i poprawić jakość życia.
Należy jednak pamiętać, że nawet po operacji zapalenie gruczołu krokowego może powrócić. Dzieje się tak u prawie połowy operowanych pacjentów. Przeciwwskazaniem do jakiejkolwiek operacji jest:
- Cukrzyca.
- Patologia wątroby.
- Choroby układu oddechowego.
- Zaburzenia psychiczne.
- Choroby serca.
Prognoza choroby
Każdy, kto ma taką diagnozę, jest zainteresowany tym, czy można wyleczyć przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego? Chorobę uważa się za wyleczoną, jeśli objawy nie pojawiają się przez dłuższy czas, poziom leukocytów w moczu mieści się w normalnych granicach, nie ma bakterii chorobotwórczych w utajeniu prostaty, przywraca się oddawanie moczu i funkcje seksualne.
Najczęściej rokowanie jest korzystne w przypadkach, gdy choroba nie doprowadziła do nieodwracalnych procesów, a pacjent przestrzega przepisanego leczenia.
Zapobieganie chorobom
Każdy mężczyzna w średnim wieku powinien być zaangażowany w zapobieganie chorobom układu moczowo-płciowego, co pomoże również zmniejszyć prawdopodobieństwo przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Do tego wystarczy:
- Trzymaj się podstaw zdrowego stylu życia, uprawiaj sport.
- Jedz dobrze. Ważne jest, aby spożywać dużo białka (mięso i ryby o niskiej zawartości tłuszczu, nabiał, jajka) oraz ograniczać ilość tłuszczów zwierzęcych. Jednocześnie z menu należy wykluczyć konserwy, pikantne, słone potrawy i alkohol.
- Regularne życie seksualne. Jednak ważne jest, aby unikać seksu bez zabezpieczenia.
Aby zapobiegać chorobom prostaty, każdy mężczyzna, zwłaszcza po 35 roku życia, musi monitorować swoje zdrowie i prowadzić aktywne życie. Nie ignoruj badania lekarskiego, które zawsze pomaga zidentyfikować zapalenie gruczołu krokowego na czas i rozpocząć jego leczenie. Należy pamiętać, że jest uleczalna, jeśli zostanie wykryta na początkowym etapie, a pacjent zastosuje się do wszystkich zaleceń lekarza.